اگر به من بود همه ی فصلهای دنیا را زمستان میکردم

تصور ِ بارش ِ برف و سر ِ انگشتِ یخ زده و "ها" کردنِ دست

در سرمای ِ زمستان در کنار ِ سماور ِ ذغالی مرا به مرگ طبیعی میکُشد

اگر به من بودهمه ی دلهای ِ مردم دنیا را بیخیال میکردم و آسوده

دل ِ تنگ را که دیگر با این همه غم انصاف نیست

شادی یا غم / گریه یا خنده به اندازه ی یک تار ِ مو فاصله دارند

اگر به من بود که فاصله ای دست نیافتنی بینشان ایجاد میکردم

اگر به من بودکه همان میشُدم که خیال میکنم باید باشم

اگر به من بود که میمُردم